“Çok insan anlayamaz eski musikimizden Ve ondan anlayamayan bir şey anlamaz bizden.” Yahya Kemal Beyatlı Ben de buna istinaden “göç hikâyemiz”de herkes kendi yaşadığını, kendi çektiğini daha iyi bilir diyorum. 1961 yılında İstanbul Sirkeci Garı’ndan kalkan ve Münih Garı’nda 11. Peron’a inen trenle başlayan göç tarihimizi ve sürecini daha çok konuşmalı, daha çok aydınlatmalı diyorum gelecek nesilleri! Önce “Maziye Bir Bakıver” dedim gelenlere, gidenlere, ahirete göçenlere... Ve “Kimseye Etmem Şikâyet”te kimselere şikâyet etmeyenlere, buralarda sessiz sedasız bir şekilde demans olanlara, gurbette yaşlanmayı planlamamasına rağmen burada kalanlara, kabirleri bile burada olanlara atıfta bulundum. “Göç ve Demans 3 – Avuçlarımda Hâlâ Sıcaklığın Var” için ise hasret, pişmanlık, içten içe özlem ve söylenmeden giden sözler diyebiliriz. Gurbette demans… Yeni yayınevim Dünya Verlag’a ve yeni yol arkadaşım Editör Elif Aşkayanar’a teşekkürlerimle, heyecan ile yeniden merhaba. Ayrıca „Yurtdışı Türkler ve Akraba Topluluklar Başkanlığı (YTB)“ ye kitabımın basımına yaptıkları katkıdan dolayı teşekkür ederim. Saygılarımla Fatma Dik-Thiel ISBN: 978-3-9823877-9-6 302 Sayfa